در پی ابلاغ بخش نامه ای با محتوای طرح « ارتقای مقام زنان» از سوی شهرداری تهران به شهرداری های مناطق و سایر سازمان های زیرمجموعه اش، هر روز ماجرایی تازه به وجو دمی آید!.

این طرح در راستای «ارتقای مقام زن» صرفا به جداسازی فضای فیزیکی فعالیت کارمندان زن و مرد در  شهرداری اقدام کرده و مدیران ارشد و میانی زیرمجموعه شهردای تهران را موظف به بکارگیری کارمندان مرد به جای زن در سمت های مانند مسئول دفتر، منشی، اپراتور تلفن، ماشین نویس و مسئول پیگیری، کرده است.

اگر چه این طرح ابتدا به صورت محرمانه به مسئولین اجرایی ابلاغ شد اما پای بخشنامه به صحن علنی مجلس، نماز جمعه و دولت هم رسید تا جایی که در آخرین عکس العملی عجیب، معاون وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی، آن را « خلاف کنواسیون های بین المللی کار از جمله کنوانسیون عدم تبعیض در اشتغال و حرفه» دانسته است.

اگر چه جناب معاون وزیر در نامه ای دیگر  توضیحاتی در این خصوص داده و گفته «تنها بر الزام از عدم ممانعت زنان از احراز برخی از مشاغل تأکید داشته و این وزارتخانه نفیاَ و اثباتاَ اشاره ای به تفکیک جنسیتی نداشته است.» اما باز هم جای سؤال باقی می ماند:

چرا تا قبل از این طرح دلسوزان حمایت از عدم تبعیض در اشتغال و حرفه زنان، دست به چنین اقدامات حمایتی نمی زدند؟

و باز هم جای سؤال است که؛

آیا در طرح « ارتقای مقام زنان»  که اشاره به عدم به کارگیری بانوان در مشاغلی مانند منشی، اپراتور تلفن ، ماشین نویسی و مسئول پیگیری، - در شرایطی که مسئول مربوطه مرد باشد - دارد! آیا زنان را ار احراز مشاغل بالادست در حرکتی تبعیضانه محروم کرده است ؟

در جواب برخی از منتقدان و تحلیل گران اجتماعی! که این کار را مصداق سیاسی کاری و کارهای تبلیغاتی شهرداری دانسته و در پاسخ به  برخی نیز  که با انگشت اتهامی واهی به آن نگریسته که تفکیک جنسیتی در برخی از سازمان ها جواب نداده است! باید گفت:

اصول ما بر این است که سیاست ما عین دیانت ما باشد، اسلام زن را تکریم کرده است و یکی از مصادیق تکریم زن فراهم کردن محیط امن، کارآمد و همراه با آسایش روانی برای زن است که ان شاء الله این طرح با پذیرش بانوان به خوبی از عده تأمین این موارد بر می آید.

در نگاهی دیگر اگر انجام این گونه تفکیک ها از نظر این منتقدین در سازمان ها و نهادهای دیگر موفق نبوده باز هم این عدم موفقیت نشان گر؛

عدم همراهی سایر سازمان ها و به ویژه دولت با این گونه طرح ها بوده است و اینجاست که بر لوزم حمایت های دولت از طرح « ارتقای مقام زن» تأکید می کنیم تا شاهد مثلا شکست دوباره آن در شهرداری نباشیم.

از سویی دیگر با نگاه به خواسته بانوان ایرانی که به زینت عفاف، حجاب و متانت آراسته اند می توان دریافت که این طرح نه تنها از حمایت قشر زنان برخوردار است، بلکه طرح هایی شبیه به آن از سوی شهرداری در اختصاص واگن های خواهران در مترو، جایگاه اتوبوس با استقبال رو به رو شده است و این استقبال تا کشورهای همسایه نیز گسترش یافته است! .

از این رو به نظر می رسد بیش از آنکه بخشنامه شهرداری سیاسی کاری و تبلیغاتی بوده باشد نامه جناب وزارت کار، تعاون و رفاه اجتماعی یک حرکت تبلیغی و سیاسی برای جلب نظر برخی از افراد با نگرش های متفاوت بوده است که در این مسیر رسانه های بیگانه و شبکه های ماهواره ای خارجی نیز بی بهره نبوده و از آن در مسیر اهداف خود سوء استفاده کرده اند.

توصیه می شود با توجه به نگاه دخالت گرانه رسانه های معاند به مسائل داخلی ایران، سیاسیون، دولت مردان و مسئولین در ارائه نظرات خود دقیق تر و موشکافانه تر عمل نمایند.   

انتهای پیام/ت

پ.ن این طلب را می توانید در سایت سایت طنین   مشاهده نمایید.